پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

بعد از آنکه چین و روسیه بیانیه‌ای را امضا کردند که ادعای امارات در خصوص جزایر سه گانه ایران را اعتبار می‌بخشید، این پرسش مطرح شد که چرا دولت سیزدهم در برابر کنشگری کشور‌های در نظام بین الملل غافلگیر می‌شود، این گزارش به بررسی ابعاد چرایی غافلگیری ایران پرداخته است.

پس از واکنش‌ها در ایران نسبت به بیانیه مشترک چین با ۶ کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس، برای بسیاری از کارشناسان مسائل سیاست خارجی بسیار عجیب و دور از ذهن بود. آن‌ها با توجه به رویکرد نگاه به شرق دستگاه دیپلماسی کشور و خودداری پکن از ورود به مسائل مناقشه‌برانگیز بین طرفین در تعاملات تجاری، از نگرانی‌های خود نسبت به تداوم این رویکرد گفتند و زنگ هشدار را برای سیاست خارجی ایران به صدا درآوردند. هرچند هنوز واکنش‌ها به این دو بند بیانیه چین و شورای همکاری خلیج‌فارس ادامه دارد، اما بیش از پرداختن به آن، می‌بایست به چگونگی و چرایی همگرایی بین دو طرف پرداخت. اینکه چین بر چه اساسی در بیانیه با کشور‌هایی که ذیل امپراتوری آمریکا تعریف می‌شدند، یکی از اصول خود یعنی «احترام به حاکمیت و تمامیت ارضی» را زیر پا گذاشته است، موضوعی است که باید به بررسی آن پرداخت و پس از آن به این پرسش پاسخ داد که آیا این به معنای فاصله‌گذاری جدید پکن با تهران است یا خیر؟